Vatoz Etkisi

İçimdeki duman bulutu beynimle karışıp gıpgri bir ekran yarattı gözümün önünde.Düşünmemeyi diliyorum aylarca,haftalarca ''Kes artık sesini kendine de küs'' desem de her sabah,akşam,ikindi,yatsı kendimle çarpışıyorum.Kitaplarım yere düşüyor önce,ama toplarken ellerimiz birbirine temas edip hoşlantılı bi sonla buluşmuyor karşılaşmamız.Kendimden saklanıyorum..

Sürüyle liste hazırladım yine kendi kendime.Yapmak istediklerim,yapmamam gerekenler,asıl yapmam gerekenler ve yapamayacaklarım.Hepsi müsfette,hepsi birer tırışka.Ne kadar değerli olduğumuzu düşünürken bile ne kadar değersiz hissediyoruz.Allahım şebnem ferahımsı şeyler yazmak istemiyorum,beni engelle.Mesela sağ taraftan gelebilecek herhangi bi elektrikli süpürge darbesiyle bile işim bitebilir.Karamsar değilim,intihar etmeyi de düşünmüyorum.İntihar farklı bir eylem .İntihar hayata NANİK çekmek gibi.Siz beni kovamazsınız ben istifa ediyorum demek gibi ya da.Ben her zaman kovulana kadar beklerim sonuçta.Ruhum işçi.

Farkındalıklarımın farkına vardım sanki.Ne zaman ''neden olmuyo,napıcam ben,yapmam gerek,yapacaksın,şu olmazsa bu olur,şansını ZORLA!!!'' desem de ruh kabız olmuş bir kere.Ikınmaktan başka şeylere odaklanamadığımın farkına vardım bugün.Belki 3 belki 4 senedir istediklerimin hep aynı şeyler olduğunu düşününce,gerçekten isteyip istemediğimi düşündüm.Çoğu şeyden mahrum gibiyim.Kendimi şartlamışım ya bi kere diğer tüm dünyalara gözüm kapamışım,kulaklarımda anlamadığım bi şarkının nakaratını ezberlemek için zilyon kez dinliyorum gibi.

Hayal kurmaktan ibaret sanki hayatım.Ve hayalleri gerçekleşmeyince inim inim inleyip yeri tavanı tekmeleyen kudurmuş bi köpek gibi kendime saldırışım.Nasıl bu kadar saçma bi döngünün içine girdim hayret ediyorum.Genelde spor adı altındaki her yarışa götümle gülerdim ben.Madalya için,kupa için kulaç atacağıma koltuktan 55 gün kalkmaz şokella yerim derdim.Siksok bi kazanım için rekabet halinde olan herkese ve her şeye aptalca bakardım.Meğer ben her yarışın en ezik yarışmacısıymışım.

Kategoriye sokup değerlendirdiğim her şey toz olup uçup gitti diyebilirim.Genellemeler,analizler,insan sarraflığı,paylaşımlar ve idealler.Artık düşünmemeye başladım,gelişine vuruyorum toplara öylece.''Amaan banane''cilik oynadığım yepyeni günlere kapı açtım.Bu düşünceler aklıma üşüştükçe bile mutlu oluyorum.Zorunda hissetmediğim ve ''olursa ekime olmazsa sikime'' tavrıma bile aşık olabilirim.Umursamaz ve zamana bırakan yepyeni bir Kezban'dan...

KEZBAN ÖPER.